مقاله dna ویروس (ویروسهای دی ان ای دار)

قسمتهایی از متن:

بررسی ویروسهای DNA‌  دار :

1)    پارو ویروسها :

این گروه از ویروسها در واقع از كوچكترین ویروسهای شناخته شده در طبیعت می باشند كه اندازه أی در حدود nm 26ـ18 دارند. DNA این ویروسهای تك رشته أی بوده و در واقع تنها ویروس هائی كه هستند كه DNA آنها تك رشته أی است. این ویروسها فاقد پوشش بوده و تقارنشان چند وجهی منظم است. تكثیر این ویروسها در هسته ، سلول های میزبان صورت می گیرد. اغلب این ویروسها تنها در محیط های كشت سلولی قادر به رشد می باشند كه قبلاً در آن محیط گروه آدنو ویروسها رشد كرده باشد به همین دلیل به این دسته از پاروویروسها ، ویروسهای وابسته به آدنو نیز می گویند. از مهمترین ویروسهای این گروه می توان از ویروس پاروویروسها B-19 عامل بیماری آپلازی حاد نام برد.

2)    پاپووا ویروسها :

ویروسهای این گروه فاقد پوشش بوده و مقاوم به اتر هستند. این ویروسها دارای DNA دو رشته أی و حلقوی بوده و تقارن آنها به صورت چند وجهی منظم می باشد. برخی از این ویروسها در بیماران مبتلا به نقص ایمنی با عامل ناشناخته و یا بیماران مبتلا به كاهش ایمنی به واسطة داروها مشاهده می گردند. پاپووا ویروسهای شناخته شده در رابطه با عفونتهای انسانی عبارتند از :

ویروسهای مسبب زگیل. عاملی كه از بافت مغزی بیماران مبتلا به انسفالوپاتی پیشرونده و چند كانونة ماده سفید مغزی بنام ویروس JC ایزوله می گردد. عاملی كه از ادرار افراد دریافت كنندة پیوند كلیه ، سیستم ایمنی آنها مهار گردیده است بنام ویروس BK ایزوله و جدا می گردد ، نام برد.

پاپووا ویروسهای عفونت زا در حیوانات عبارتند از : پاپیلوما ویروسها كه باعث زگیل می گردد. پولیما ویروسها كه باعث تومورهای مختلفی در موش می شود. ویروس واكوئل دهنده مثل سیمین ویروس 40 كه موجب تومور در انسان و حیواناتی مثل موش می گردد. ...

...

عوامل و داروهای ضد ویروسی :

به علت خصوصیات ویژة ویروسها نسبت به سایر میكرو ارگانیسمها ( از قبیل ، باكتریها ، پروتوزوئرها و … ) استفاده از آنتی بیوتیكها و موادی از این قبیل برای از بین بردن ویروسها امر موفقی نبوده است. در واقع با توجه به خصوصیات ویروسها ، راهها و روشهای جلوگیری از عفونتهای ویروسی با دیگر موارد متفاوت بوده و متأسفانه دشواری های بسیاری در این زمینه وجود داشته اند. علت این امر این است كه ویروسها به طور خاصی متكی به متابولیسم سلول میزبان خود بوده و این موضوع خود محدودیتهای فراوانی را در زمینة مهار انتخابی فعالیتهای ویروسی به دنبال داشته است. از لحاظ تئوریك هر مرحاله أی از چرخة تكثیری ویروسها می تواند به عنوان نقطة هدفی برای داروهای ضد ویروسی باشد ، ولی به علت تداخل بی نظیر این چرخه با روندهای متابولیكی سلول میزبان ، در عمل سلول میزبان نیز مورد هدف قرار می گیرد. پس بدین ترتیب واضح است كه تركیب یا داروی ضد ویروسی ایده آل همان دارویی است كه حداكثر اثر مهاری خود را بر سیستم ویروسی اعمال نموده و اثر جانبی بر روی سلول میزبان نداشته باشد. اخیراً تركیبات با ارزشی در زمینة درمان بیماریهای ویروسی یافت و ساخت گردیده اند و تلاش برای دست یابی هرچه بیشتر به تركیبات موثرتر و مطلوب تر ادامه دارد. لذا به بررسی اجمالی مهمترین داروهای ضد ویروسی كه به طور رایج مورد استفاده قرار می گیرند می پردازیم : ...

...